ATILGANLIK VE CÜRRETKARLIK ANITI

      

     

      Sabahın erken saatlerinde kalkarak bugün de Kıbrısın köylerini gezelim biraz doğayla iç içe olalım dedik.Kızlar bu fikre pek sıcak bakmasalar da beni kırmadılar ve plana katıldılar.

      Kıbrıs'ın bilmediğimiz ne kadar da köyü varmış meğersem.Ve bu köylerde de tarih yine konuştu ve doğa yine bizi sessizce fısıldayarak çağırdı.

      Arabayla giderken ara yollara girerek etrafı seyrederek karşılaştığımız manzaraların tadını çıkardık.

      Köy yolundan gitmeye devam ederek Beşparmak dağlarının zirve kısımlarında olan bir tankın olduğunu ve önemli bir tarihe sahip olduğunu öğrendik. Öğrenir öğrenmez de hemen arabayı park ederek tankı görmek için dağı tırmanmaya koyulduk. Dağı tırmandığımızda ise gördüklerimiz bizi şaşkına çevirdi.

Yol bile bulunmayan bu yere bu tank nasıl girmiş nasıl bir kahramanlık sergilemiş demekten kendimizi alıkoyamıyoruz. Buraya bizleri bilgilendirmek adına konulan mermer anıt  gerçekten çok eğitici olmuş.

 Üzerinde yazılanlar ise şöyleydi :

BU TANK TÜRK’E HAS ATILGANLIK VE CÜRETKARLIĞIN ANITLANMIŞ BİR ÖRNEĞİ VE SİMGESİDİR.

02 Ağustos 1974 günü yapılan Lapta muharebelerinde, düşmanı yan ve gerisinden vurmak için görevlendirilen Özel Görev Kuvvetine mensup bu tank, St. Hilarion bölgesinden dar ve namüsait bir yolu kullanarak ve karanlığa sarkan bir zamanda (Saat 21:15 sıralarında) buraya kadar gelmiş ve düşmanın yol üzerine döşediği mayına basması sonucu tahrip olmuş, bilahare arkadaki diğer bir tank tarafından da, yolun açılması maksadıyla buraya itilmiştir.

Not: Yukarıdaki bilgiler 02 Ağustos 1974 tarihinde, söz konusu Özel Görev Kuvveti’nde, Piyade Üsteğmen rütbesi ile Takım Komutanlığı yapan ve bölgedeki çatışmaya bizzat katılan, 2004-2006 yılları arasında, KTBK Komutanı olarak görev yapan Korgeneral Sayın Hasan MEMİŞOĞLU tarafından verilmiştir. 07 Ağustos 2006

Tank Mürettabatı: Tank Komutanı Tank Üsteğmen Mahmut ŞANLITÜRK, Tank Onbaşı Gürler ERDAĞ, Tank Er Abdülkadir KURT, Tank Er Recep DOĞANYİĞİT

       Bu anıtta yazılanları okuduktan sonra bir köşeye ilişiverdim ve düşünmeye başladım.Üzerine bastığımız topraklar ne kadar da kutsal aslında ne kadar da can feda edilmiş uğrunda...Ama bizler gelip görmeye bile bu kahramanlıkları öğrenmeye bile hatta öğrenip övünmeye bile vakit ayırmıyoruz.Vakit ayırmayı bırak önemsemiyoruz amannn deyip geçiyoruz...

Bu çok acı verici bir durum aslında cafelere barlara mekanlara plajlara giden bizler arada bir de olsa böyle yerlere gelip geçmişimizi hatırlamalıyız bu vatan uğruna neler harcandı neler yaşandı bilmeliyiz.

Evet bizim kızlar bile bu tankın buraya geliş amacını geçmişini unutarak,tankın içine girdiler üstüne çıktılar saçma sapan pozlar vererek fotoğraf çektiler.Ama en azından  biraz zaman ayırıp bizimle gelip gördüler.En azından o maneviyatı az bile olsa yaşadılar.

 İsteyen herkesin buraya giderek bu maneviyatı yaşaması dileğiyle...