Yine ezan okunuyor ve
yine sabah oldu.
Ben basım yastıkta
gözlerim pencerede gökyüzüne boş boş bakmaktayım
Usulca göz yaşlarım yastığımı ıslatmak da,
Ellerim titriyor göz
yaşlarımı silemeyecek kadar aciz yüreğim sızlıyor,
Ama yapacak bir şeyim
yok her şey nafile…
Fakat zamanla alışılacak bir
durummuş,
Meğer uyuya kalmalar
ve uyanmamak için yorgana sarılmalar ,
Hatta göz kapaklarını
zorla açarak bomboş bir güne merhaba demeler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder